Os xinês du navilio chi afundó
A spricaçó du fattimo du fogo no navilio cheigno de servitore público xinês
Edição Extraordinária em homenagem à cerimônia taiwanesa de se queimar um barco a cada dois anos (a gente se encontra amanhã, no número regular da newsletter). Como é? Sim, isso mesmo. Explicando:
One legend for the origin of a group of Wang Ye is called 'San Shi Liu Jin Shi Ni Shui' (三十六進士溺水), meaning 'thirty six scholars who passed the highest civil service exam in Imperial China drown in water.'
According to this legend, during the Ming Dynasty, the emperor sent thirty six highly educated scholars to travel the kingdom and spread word of the emperor's accomplishments and good character. However, bad weather damaged the boat and all thirty six drowned. The Emperor wanted to calm their spirits and so gave them the title Dai Tian Shun Shou (代天巡狩) meaning 'on behalf of heaven patrolling and hunting.' They were tasked with seeking out evil and particularly plague, and destroying it. To this end, the emperor built a boat, called the King Boat (王船, Wang Chuan), placed thirty six tablets representing the drowned men inside, and launched it into the water.
Desta forma, vamos fazer uma releitura desta lenda, no espírito de Juó Bananére.
A foguêra dus barco du imperatore
Altrodí mi contó u Santini da cantina chi os xinêse da ilha di Formosa, a cada duo anos, queimam um barco molto maior che tutto os primos e tios da famiglia Tosetto na reunió du Ano Novo na cantina dele. Como os inleitores, io pensé che ele tinha tumado muita ganigna ou choppe.
Má era tutto verdade como contó o xinês, seu Ling, chi mora perto da Praça da Sé. É chi o imperatore dus xinêse urganizó chi uns trinta e chinco servidore público (como os juíce, procuradorê, EPPGG, dipromáta e otros lustrissimus signores) iriam pru mare no navilio. Ele mandó chi eles fôsse tutto parlare das cosa do imperatore pru povo ignoranti.
Uh! Ma che delícia de idéia tuvo este imperatore xinês. Um navilio xiigno di servidore público nu mare. Stá molto maise para una brutta disgunhambaçó come a du Monasterio cuando vê gráfico chi tiene dois eixos verticales.
Má é chi o navilio, inveiz de navegare, afundó nu mare com tutto os servidore. Unos dizem chi era chi tava cheigno de servidore, gaffé e choppe. Otros dizem chi era chi tutto os servidore carregava molto ouro. Mas virdadi chi nem o Gaetani sabi arrisolvê este mistério. Porca miséria!
O imperatore chamó tutto o Supremo Tribunale Imperiale prá una importante circunferenza prá decidí come iam fazê com o afundamento do navilio. Na circunferenza teve gaffé, xá, gamarón, garne açata nu spetto e taliarini e foi molto divertida.
Intó, após o banchetto, o imperatore xamó o oltro servitore principale e disse:
‘-Aóra io decidi chi somo tutto keyneziano. Mando chi montem un navilio bem bunitigno che vamu colocá fogo’.
‘- Su lustríssimu imperatore, má o naviglio non tiene condutore?’
Rispondeu o imperatore:
‘- Coloca lá u ministro dos tesouro chi ello é molto keyneziano.’
E así inició a tradiçió du naviglio chi ú xinês gosta de colocá os fogo. Uh! Che bella storia!
FIN